คิดต่าง อย่างป้าชู ตอน 97
บ่อยครั้งที่ช่างภาพอยากได้อายคอนแทคจากนางแบบ ไม่ใช่มองกล้องอย่างเดียวแล้วภาพจะสวยนะ
ต่อให้นางแบบเก่งแค่ไหน เมื่อไหร่ ที่เริ่มอ่อนล้าเมื่อนั้น การที่นางแบบสบสายตากับกล้องนั่นถือเป็นหายนะของภาพได้เลย
ทำไมถึงต้องพูดแบบนี้ ต้องย้อนกลับไปดูพื้นฐานอารมณ์ของมนุษย์ เมื่อไหร่ที่ ร้อน หิว ง่วง เหนื่อย มนุษย์จะแสดงอาการสะท้อนอารมณ์ผ่านดวงตาเป็นอันดับแรก
แล้วยิ่งถ้านางแบบไม่ได้เป็นนักแสดงเจ้าบทบาท ที่สั่งแอคชั่นแล้วปล่อยอารมณ์ได้อย่างที่ช่างภาพอย่างเราๆ ต้องการ อะไรจะเกิดขึ้นกับแววตาที่นางแบบส่งต่อมายังเรา
จริงอยู่มีนางแบบจำนวนนึงที่เก่งกาจมากๆ สามารถสื่ออารมณ์ได้อย่างยอดเยี่ยมตามความต้องการของช่างภาพ แต่ในชีวิตของพวกเราโอกาสจะเจอนางแบบชั้นยอดแบบนี้กี่คนกัน
โอกาสที่จะเจอนางแบบมือใหม่ป้ายแดงย่อมมีมากกว่าเสมอจริงมั้ย
หากเรายอมรับความจริงว่า เราจะต้องถ่ายใคร ซึ่งมักจะไม่ได้เป็นมืออาชีพ สิ่งที่เราต้องหลีกเลี่ยงคือ ให้นางแบบส่งอายคอนแทคมายังกล้องในเวลาที่นางแบบ ยังอารมณ์ดี ไม่เหนื่อย ไม่ร้อนเท่านั้น เราจะได้แววตาที่งดงามมาอย่างแน่นอน
หากน้องเริ่มแววตาอ่อนล้า ค่อยหาแว่นมาสวม ให้น้องมองไปทางใดทางหนึ่ง พูดง่ายๆ ไม่ต้องมองกล้อง ถ้าเราทำแบบนี้ได้ ทำจนชิน เราจะเริ่มเรียนรู้ว่า จังหวะของการให้นางแบบมองกล้องไม่ต้องมีเยอะ เราก็ได้ภาพสวยเช่นกันนะครับพี่น้อง
