คิดต่าง อย่างป้าชู ตอน 88

หลายๆ ครั้งที่ช่างภาพชอบบ่นเรื่องเลนส์ตัวนั้นตัวนี้ถ่ายออกมาแล้วมีขอบดำ อย่าไปใช้เลยนะ มันไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้

ที่ป้าชูยกเรื่องนี้ขึ้นมาก็เพราะว่า ความชอบแต่ละคนย่อมแตกต่างกัน และเป็นธรรมดาที่เวลาใครที่มีความเห็นไม่เหมือนเรา โอกาสที่เราจะไม่ชอบขี้หน้าคนๆ นั้นย่อมเกิดขึ้นง่ายโดยที่เราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ เมื่อมีข้อดี ก็ย่อมต้องมีข้อเสีย มุมมองของเราต่อเรื่องอะไรก็ตาม หากเรามองว่ามันไม่ดีไม่ถูกใจเรา แต่ในมุมมืดๆ นั้น มันอาจมีข้อดีที่เราไม่คาดคิดซ่อนอยู่ก็ได้นะ

ยกตัวอย่างเรื่องเลนส์บางตัวที่เวลาถ่ายแล้วขอบภาพจะดำ ในบางเหตุการณ์ถ้าเอาไปใช้แล้วเกิดขอบดำ อาจทำให้ภาพลดความงดงามลงได้ ในขณะเดียวกันบางภาพนั้นเมื่อมีขอบดำกลับไปเติมเต็มความบกพร่องในภาพได้อย่างเหมาะเจาะลงตัวมากๆ

เช่นภาพนี้ ฉากหลังเป็นสีขาวโพลนทั้งหมด ทำให้ภาพดูแบนๆ มิติหายหดหมดเลย พองัดเลนส์ที่มีขอบดำเป็นทุนเดิม เช่นเลนส์ 50มม. มือหมุนเก่าๆ ที่ป้าชูใช้อยู่ พอเกิดขอบดำในภาพ จะส่งผลให้หลอกตาคนดูเหมือนว่าภาพมีมิติมากยิ่งขึ้น แต่ถ้าฉากหลังมันขาวทั้งหมด ขอบดำก็จะเป็นแค่ขอบดำๆ นิดเดียวเท่านั้น มันยังใช้ไม่ได้ครับ

แทคติคที่ทำให้ขอบดำมากขึ้นก็คือ เลือกองศาของเลนส์ให้ขอบมุมของแต่ละด้าน เก็บภาพเงาของพื้นที่มุมขอบเตียงนั้นๆ ซึ่งเงาดำๆ นั้นจะมืด ส่วนคุณสมบัติของเลนส์ จะเชื่อมต่อเงามืดค่อยๆ ไล่เฉดไล่แสงเงา จากมืดมาก เกลี่ยได้อย่างนุ่มนวลลงตัวกันอย่างพอดิบพอดีเลยเชียว

เมื่อเราเข้าใจว่าอุปกรณ์เราทำอะไรได้บ้างยังไม่พอ ต้องรู้จักการแก้ไขปัญหา เพราะไหวพริบนั้นคือกุญแจสำคัญที่จะพาเราไปถ่ายภาพได้งดงามแบบที่ไม่ซ้ำแบบใคร เมื่อฝึกใช้ไหวพริบบ่อยมากเท่าไหร่ ถ่ายสาวเมื่อไหร่ยังไงก็สวยนะครับพี่น้อง