คิดต่าง อย่างป้าชู ตอน 86
เรายังอยู่ในหัวข้อเงาสะท้อนจากกระจกกันเหมือนเดิม เพียงแต่รอบนี้กระจกจะอยู่ไกลจากตัวแบบเยอะหลายเมตร ค่อยๆ คิดตามไปช้าๆ นะ ตัวแบบกับกระจกเมื่ออยู่ห่างกันมากๆ แค่จะเลื่อนตัวเพื่อให้ภาพนางแบบมาปรากฏอยู่ในกระจกได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย
แล้วถ้าต้องจัดองค์ประกอบเพื่อให้มีเรื่องราวในภาพอีกมันก็จะยิ่งทำให้ปวดหัวมากขึ้นแน่ๆ โดยเฉพาะเรื่องฉากหลังที่จะต้องเสริมให้ตัวแบบในกระจกเด่นขึ้น โดยที่ไม่แย่งซีนนางแบบ
ภาพนี้ป้าชูถ่ายในงานมอเตอร์เอ็กซ์โป เมื่อหลายปีก่อน จำไม่ได้ว่าเป็นบูธรถยนต์ค่ายไหน รู้แต่ว่าตอนที่เดินถ่ายสาวๆ เล่นในงาน ผ่านบูธนี้ รู้สึกเหมือนมีใครมองเราอยู่จากข้างบน พอเหลือบตามองขึ้นไปข้างบนแค่นิดเดียว ก็เห็นกระจกวงกลมขนาดใหญ่ ที่ติดตั้งบนเสาในบูธรถยนต์ค่ายนี้ ด้านในมีภาพน้องพริตตี้อยู่ในกระจก ซึ่งช่วงนั้นมีการโฟนกันอยู่น้องเค้าน่าจะมองกระจกที่อยู่ไกลตัวน้องออกไป แต่องศาการมองของสายตาน้อง ดันมาสบตากับป้าชูเต็มๆ
ทั้งๆ ที่ ตัวของน้องพริตตี้หันข้างให้กับป้าชู
ความไวเป็นเรื่องของปีศาจอย่างป้าชู ในเสี้ยววินาทีที่น้องยังมองกระจก ป้าชูก็แค่เบนตัว ให้อยู่ในองศาที่น้องพริตตี้ เสมือนส่งอายคอนแทคมายังกล้องป้าชู ช็อตแรกยิงส่งไปก่อน ช็อตที่สองแก้ตัวเพิ่มด้วยการย่อตัวลงต่ำ เพื่อเก็บฉากหลังให้เป็นสีดำ วางกระจกกลมที่ด้านในที่เป็นสีขาวซะเกือบหมด เพื่อให้กระจกกลมโดด
เด่นมากๆ ด้านซ้ายเก็บภาพน้องพริตตี้มานิดนึงเพื่อเป็นจุดเริ่มต้น แล้ว วางเฟรมแบบง่ายพร้อมสายตาน้อง
น้องๆ รุ่นใหม่ มักจะสนุกกับการใช้อุปกรณ์ขั้นเทพ แต่ลืมอะไรกันไปมั่งรึปล่าว อุปกรณ์ขั้นเทพ มันคิด และจินตนาการเองไม่เป็นมันต้องรอให้คนที่ถือกล้องจินตนาการให้ได้ซะก่อนแล้วค่อยสั่งกล้องเทพๆ ทำงาน วันนี้หากยังไม่คิดจะฝึกเรื่องความคิด ฝึกเรื่องความรู้การถ่ายภาพอย่างจริงจัง เท่ากับว่าเผาเวลาทิ้งไปวันๆ นะครับน้องๆ
ปล.เมื่ออ่านแล้วเห็นว่าได้ประโยชน์
รบกวนช่วยกันแชร์ไปในวงกว้างเพื่อเป็นอีกส่วนในการช่วยพัฒนาวงการช่างภาพของไทย
