คิดต่าง อย่างป้าชู ตอน 79
เวลาน้องนางแบบอยากได้ภาพที่อยู่ในรีสอร์ต กลางหุบเขา แต่ไม่อยากเดินทางไกลเพื่อภาพๆ เดียว เราไม่ควรขัดใจนางแบบ
ป้าชูจึงนำผ้าฉากที่พิมพ์ออกมาเป็นภาพหุบเขาที่ BHUTAN ขนาด 2.5x4 เมตร (ทำเอาไว้เพื่อทำเป็นวอลเปเปอร์ที่พับเก็บได้) เอามาขึงที่ผนัง เอาที่นอนนุ่มๆ มาวางให้ห่างจากฉากประมาณ สองเมตร ที่ต้องให้วางห่างฉากเยอะพอสมควร เพื่อให้ฉากหลังที่เป็นภูเขา ไม่ได้ละลายเป็นวุ้น แค่พอเห็นรางๆ เอาให้คล้ายกับนอนบนเตียงแล้วเปิดประตูห้องให้รับลมเย็นสบายๆ
จับน้องอีฟ ใส่ชุดพร้อมหมวกเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ วางแสงให้สว่างมากๆ โดยให้แสงนั้นผ่านฉากกรองแสงที่ป้าชูทำขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อให้แสงนั้นนุ่มนวลเสมือนแสงที่ส่องผ่านเมฆลงมา ซึ่งเราจะวางแสงให้กระทบแบบส่วนนึงและอีกส่วนนึงก็ต้องให้กระทบที่ฉากหลังด้วยโดยให้แสงที่ฉากหลังน้อยกว่าตัวแบบประมาณ 30% จากนั้นก็ปล่อยให้น้องนอนสบายๆ แล้วก็ได้ภาพนี้มา
เวลาป้าชูถ่ายภาพ มักจะไม่เตรียมตัวอะไรก่อน รอให้นางแบบอยากได้อะไรแล้วเราจัดให้ได้ ความสนุกมันอยู่ที่ตรงนี้แหละ เราจะได้ฝึกใช้ไหวพริบ นำอุปกรณ์ที่เรามีอยู่มาประยุกต์ใช้ให้ได้ผลลัพท์ที่ดี เหมือนจะเป็นการ แก้ผ้าเอาหน้ารอด แต่อันที่จริงมันคือ การละลายพฤติกรรมนางแบบอีกรูปแบบนึงที่งัดออกมาใช้ทีไรได้ผลทุกที อีกหนึ่งแทคติคที่ป้าชูใช้บ่อยมากๆ
