Skip to main content

คิดต่าง อย่างป้าชู ตอน 74

สำคัญคือ มุมตายของนางแบบเนี่ยแหละ ห้ามถ่ายเด็ดขาด คือถ้าเห็นว่าไม่ดี ห้ามเก็บภาพมา 

เพราะถ้าน้องขอดูภาพแล้ว ก็มุมตายอ่ะ จะสวยได้ไง เลี่ยงได้เลี่ยงเลย การถ่ายภาพ มันไม่มีคำว่าแก้ตัวนะ ช่วยเปลี่ยนวิธีคิดกันใหม่ได้แล้ว 

จบหลังกล้องของป้าชู คือการปิดการขายความเป็นโคตรช่างภาพของเรา 

เพราะถ้าเค้าปลื้ม หลังจากนั้น ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ให้ทำอะไร ยังไงก็ยอมทุกอย่างแหละ 

ส่วนจะไปแต่งภาพให้สวยขึ้นไปอีก นั่นคือ โบนัสที่จะแถมให้นางแบบในภายหลัง 

หากวันนี้ยังไม่ฝึกฝนให้หนัก วันหน้าหากมีโอกาสดีๆ ได้ทำงานใหญ่ๆ วันนั้นน้องๆ จะต้องมานั่งเสียใจทีหลัง รู้งี้ ตรู ฝึกแม่งเยอะๆ ดีกว่า 

จำไว้นะ ถ้าไม่เก่งจริงอย่าออกนอกนอกคอมฟอร์ตโซน ยกเว้นคนที่แกร่งจริง ที่ล้มแล้วยังลุกขึ้นสู้ใหม่ได้อีก ถามตัวเองละกันว่า ถ้าวันนี้ พลาดโดนเค้าหยามว่าไม่ดีพอ แล้วจะลุกขึ้นสู้ได้จริงๆ มั้ย 

ทีนี้ต้องย้อนกลับมาที่เรื่องการละลายพฤติกรรมนางแบบกันต่อ อันดับแรกก่อนจะทำอะไรลงไป มันจะต้องเริ่มต้นด้วยการวิเคราะห์โครงหน้านางแบบกันก่อน  แล้วมันไม่ง่ายเลยนะถ้ามือใหม่จะลุยเลยโดยไม่มีการฝึกมาก่อน 

ใบหน้าคนเรามีหลากหลายแบบ เราไม่ต้องรู้อะไรมาก เดี๋ยวจะงง แต่ป้าชูจะแนะนำว่า เวลาจะวิเคราะห์หน้าใครซักคนว่ามุมไหนสวย ให้เราลองจินตนาการว่า คนๆ นั้น คือคนที่เราแอบชอบ 

 

ย้ำว่าต้องสะกดจิตตัวเองให้ได้ เนื่องจากในการทำงานจริงๆ เราจะเจอแบบที่เป็นลูกค้าที่ใบหน้าจะเป็นแบบที่เราไม่ปลื้ม หากไม่ฝึกสะกดจิตตัวเองรับรองการฝึกแบบนี้ไม่รอดแน่ๆ 

เราต้องฝึกมองใครก็ได้ซักคน แต่ไม่ใช่จ้องเค้าตรงๆ นะ แต่อยากให้เราค่อยๆ ลอบมอง แอบมองเค้าคนนั้น แล้วจินตนาการว่าเราชอบเค้าจริงๆ ที่ต้องทำแบบนี้เพราะถ้าเราไม่ได้ชอบคนๆ นั้น เราจะสักแต่ว่าดู ดูแบบผ่านๆ ไปงั้นๆ จากนั้นเราก็จะเริ่มมองส่วนอื่นที่น่าดึงดูดสายตากว่าใบหน้า ทำให้บ่อยครั้งภาพถ่ายที่ออกมาจึงสื่อสารผ่านส่วนอื่น มากกว่าใบหน้าและดวงตา

แต่ถ้าเราคิดว่าเราชอบคนๆ นั้น เราจะเลือกมองแต่มุมที่สวยที่สุดของคนๆ นั้น โดยที่เราไม่รู้ตัว ตอนนี้อาจยังไม่รู้ว่าผลมันคืออะไร 
ค่อยๆ คิดและนึกภาพตามกันไปอย่างช้าๆ นะ

นางแบบหรือใครก็ตามที่เราจะถ่ายรูป เค้าย่อมรู้ตัวเค้าเองว่า มุมไหนที่เป็นมุมสวยของเค้า และบ่อยครั้งที่ช่างภาพถ่ายใบหน้าแบบออกมาเป็นคนละมุมกับที่นางแบบคาดหวัง โอกาสที่นางแบบจะปลื้มในแวบแรกที่เห็นภาพ มันยากมาก 

แต่ถ้าเราถ่ายออกมาเป็นมุมโปรดของนางแบบล่ะ นั่นมันสวรรค์ชั้น 7 เลยจริงมั้ย เชื่อมั้ย แววตา สายตาที่แบบมองกลับมาที่ช่างภาพตอนเห็นรูปแล้วถูกใจมันยากที่บรรยายได้ เชื่อว่าน้องๆ หลายๆ คนคงเคยได้รับประสบการณ์แบบนั้นมาแล้ว การสานต่อเพื่อภาพที่สวยมากยิ่งขึ้นจะง่ายดายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก

ดังนั้นการวิเคราะห์โครงหน้าแบบให้ขาดและรวดเร็วจึงเป็น กุญแจสำคัญในการละลายพฤติกรรมนางแบบที่ดีที่สุด

แต่การจะทำให้ได้ มันไม่ง่าย ขอแค่เริ่มฝึกแบบที่ป้าชูแนะนำ 

ย้ำอีกที ให้มองที่หน้าเท่านั้นส่วนอื่นๆ ที่อยากมองยังไม่ต้อง เดี๋ยวจะเสียงาน ต้องฝึกแอบมองซ้ำๆ  กับคนๆ เดิม ทำจนชิน ทำให้หลงหัวปักหัวปำกันไปเลย

จากนั้นค่อยเริ่มฝึกกับคนที่เราไม่ได้ปลื้ม แต่ต้องคิดซะว่านั่นคือคนที่เราแอบชอบ แรกๆ เชื่อเถอะมองยังไงก็ไม่สวย แต่ให้แอบมองไปเรื่อยๆ รับรองว่าจะเห็นมุมสวยของคนๆ นั้นอย่างแน่นอน 

ย้ำว่านี่คือการฝึก ใครอยากเก่งก็ทำซะ ใครที่อายก็ไม่ต้องทำ ดักดานกันต่อไป ไม่มีใครเกิดมาแล้วเก่ง ถ้ากลัวคนอื่นด่าว่าบ้า มันขึ้นอยู่กับวิธีการว่าเราโฉ่งฉ่างเกินไปมั้ย 

ถ้าแอบทำเนียนๆ มันทำได้ เพราะป้าชูเชื่อว่า คนที่อ่านทุกคน แอบทำแบบนี้กันอยู่แล้ว แต่คราวนี้ป้าชู มายุแยงให้ทุกคน แอบมอง คนทุกคนที่ผ่านมาในชีวิต เมื่อเราฝึกแอบมองมากขึ้น วันนึงเราจะเป็นไอ้โรคจิต เอ๊ย ไม่ใช่นะ เราจะมองคนปุ๊บ วิเคราะห์ได้ขาดปั๊บ 

เวลาต้องถ่ายรูปจริงๆ น้องๆ จะวิเคราะห์โครงหน้าได้อย่างง่ายดาย แต่นี่แค่โครงหน้านะ โครงร่างยากกว่านี้อีกเยอะ ใครอ่านแล้วยังไม่เข้าใจไปอ่านซ้ำแล้วรออ่านตอนต่อไปนะครับพี่น้อง