คิดต่าง อย่างป้าชู ตอน 64
ภารกิจหลังฝนตก แดดหมด ร่มรื่นมากๆ ในขณะที่น้องน้ำนางแบบนั้นโปรดปรานแสงแดดแรงๆ แข็งๆ มากๆ พอเจอแสงนุ่มเกิ๊น น้องก็กังวลว่าจะเป็นยังไง น้องจะต้อง งงหนักมากขึ้นอีกแน่ๆ เพราะรอบนี้ป้าชูจะพาน้องถ่ายภาพแถวๆ บ้านในรัศมีไม่เกิน 1 ตารางกิโลเมตร ลองคิดดูสิ แถวสนามบินน้ำ ไม่มีแลนด์มาร์คสวยๆ อยู่เลย นั่นแหละที่ป้าชูต้องการ ยิ่งไม่มีอะไรให้ถ่ายยิ่งสนุก แล้วยิ่งแดดไม่มีด้วยแล้ว การถ่ายกำแพงตามซอกตามซอยแถวๆ บ้าน จะกลายเป็นเรื่องง่ายๆ ไปเลย
วันนี้ถ่ายด้วยขาวดำทั้งหมด แต่บอกน้องว่าจะแปลงเป็นภาพสีให้อีกที ส่วนภาพไหนควรเป็นขาวดำก็จะคงขาวดำไว้ให้
เราเริ่มกันช่วงสายๆ เลี้ยวเข้าซอยตรงข้าม ปปช. ซอยนี้คนแถวนี้จะเรียกว่าซอยแป๊ะราดหน้า ร้านดังในโซเชียล เข้าซอยไปแค่สองร้อยเมตร มีกราฟิตี้อยู่หน่อยนึง เลยหาที่จอด แล้วพาน้องถ่าย เริ่มกดช็อตแรกตอน 9.57 น.
เวลาเจอนางแบบที่ไม่คุ้นเคยกัน แนะนำว่าไม่ควรสั่งให้น้องโพสท์อะไรมากมาย ป้าชูมักจะให้น้องยืน สบายๆ ในท่าที่เค้าถนัด บอกว่าจะถ่ายน้องกับผนังบอกแค่นั้น
ทริคสำคัญ อย่าสั่งนางแบบมองกล้อง เพราะเวลาเริ่มมองกล้อง น้องนางแบบส่วนใหญ่จะตั้งใจมากๆ
อันดับแรก เค้าจะตั้งใจมองกล้อง ปากก็พยายามยิ้ม สุดท้ายน้องจะเกร็งไม่ตาแข็งก็ยิ้มแบบฝืนๆ ป้าชูมักจะให้น้องๆ ไม่มองกล้อง เวลาเราไม่มองกล้อง สายตาจะไม่แข็งเกินไป ร่างกายก็จะไม่เกร็ง
ช็อตแรก อย่าไปทำให้เกิดความกดดัน แต่ในความเป็นจริง เมื่อน้องไม่เกร็ง เราเองก็ต้องไม่เกร็งด้วยเด็ดขาด ควรวางเฟรมแบบเรียบง่าย ถ่ายแบบง่ายที่สุด กดแค่เปรี้ยงเดียวให้จบ พอให้น้องดูภาพ น้องก็จะรู้สึกผ่อนคลายขึ้น ทำให้แตกต่าง จะทำให้ช็อตต่อๆ ไปง่ายดายมากขึ้น
ห่างจากกำแพงแค่สองเมตร มีเส้นม้าลายอยู่ คือมันไม่ใช่ทางม้าลายนะ มันเป็นเส้นคั่นตรงสามแยกเพื่อให้รถได้ชะลอความเร็วลง
ป้าชูวางไลน์ให้เส้นสายพุ่งไปหาน้อง รอให้จักรยานแถวนั้นขี่ผ่าน แค่นี้ก็ได้ภาพเก๋ๆ ชิคๆ คูลล์ๆ แบบที่น้องชอบได้แล้ว
พอน้องขึ้นรถ ป้าชูค่อยเอาภาพให้น้องดูอีกรอบ แล้วชี้ให้เห็นว่าภาพที่น้องชอบเมื่อกี๊ มีข้อบกพร่องตรงไหน นั่นคือปลายเท้าไม่ได้วางอยู่บนไลน์ของเส้นเดียวกันความต่อเนื่องก็จะไม่สมบูรณ์มากนัก
น้องเลยขอลงไปถ่ายใหม่ รอบนี้ไม่รอจักรยานแล้ว ถ่ายแค่น้องกับเส้นสายเท่านั้น
ทริคในช็อตนี้คือ ให้น้องดูภาพ น้องชอบก็เลยเปลี่ยนจุด การบอกข้อบกพร่องในรถ เพื่อให้น้องได้มีโอกาสชมภาพอย่างจริงๆ จังๆ หากน้องแฮปปี้กับช็อตนั้นๆ แล้ว เราต้องปล่อยผ่าน หากน้องอยากซ่อมนั่นคือโอกาสทองของเรา
การถ่ายภาพบุคคล มันเป็นเรื่องของจังหวะ ทัศนคติ การเล่นกับอารมณ์ หาใช่การถ่ายภาพจริงๆ ไม่ อยากให้น้องๆ ลองฝึกฝนเรื่องการเอาใจใส่อารมณ์ของนางแบบ เล่นให้ถูกจังหวะ ถ้าทำได้ มันจะทำให้การถ่ายภาพราบรื่นอย่างที่น้องๆ คาดไม่ถึงเลยล่ะครับ
กรุณาติดตามอ่านต่อในตอนต่อไป
ปล.เมื่ออ่านแล้วเห็นว่าได้ประโยชน์
รบกวนช่วยกันแชร์ไปในวงกว้างเพื่อเป็นอีกส่วนในการช่วยพัฒนาวงการช่างภาพของไทย
