คิดต่าง อย่างป้าชู ตอน 63
จากนั้นเลี้ยวเข้าซอยโรงน้ำแข็ง จังหวะที่กำลังเลี้ยวขวาเพื่อมุ่งหน้าไปยังถนนเลี่ยงเมืองเห็นรถบรรทุกจอดอยู่ข้างอู่รถเมล์ รีบจอด แล้วไปสอยภาพมาก็ได้แบบที่เห็นนี่แหละครับ
ห่างไปอีกแค่ร้อยเมตร เป็นร้านต้นไผ่ร้านนี้เป็นร้านข้าวแกงคนยาก ป้าชูมาทานที่นี่บ่อยมาก รสชาติแบบบ้านๆ ราคาถูกมากๆๆๆๆ
บรรยากาศในร้าน คือบ้านนอกเลย ทำเป็นเพิงขนาดพอเหมาะ ริมบ่อปลา จริงๆ เรียกว่าท้องร่องขนาดใหญ่ น่าจะใช่กว่านะ เพราะน้ำจะเชื่อมต่อไปยังท้องร่องอื่นๆ ที่อยู่ติดกัน น้ำเหล่านี้เอาไว้ใช้ในสวน ซึ่งเป็นไผ่ขนาดหลายไร่
ที่แวะเข้ามาก็เพื่อจะมาทานขนม ลอดช่องน้ำกะทิหอมๆ แบบบ้านๆ ไหนๆ ก็มาแล้ว ขอถ่ายรูปด้วยซะเลย
แต่ที่ชอบมากๆ คือคุณป้าอนุญาตให้เราเอาทรัพย์สมบัติส่วนตัวที่ใช้ฟังทุกวันนั่นคือ วิทยุทรานซิสเตอร์ ยี่ห้อธานินทร์ เด็กๆ รุ่นนี้น่าจะไม่รู้จัก แต่ถ้าใครอายุ 40 ปีขึ้นไป คงจะคุ้นเคยกับประโยค “ทุกบาทคุ้มค่าด้วยธานินทร์”
เมื่อได้ภาพพร้อมท้องที่เต็มไปด้วยขนมแล้ว เดินต่อไปอีกยี่สิบเมตร รถสองแถวเค้าจอดอยู่เราก็ไปเล่นสิครับ เล่นก่อนกลับมันก็จะซนๆ กันแบบนี้แหละ ไหนว่าหมดแรงไง
นี่แหละครับตะลอนถ่ายแบบป้าชู ไม่ต้องเตรียมตัวอะไร ฝึกเรื่องการต่อยอดทางความคิด ความสนุกไม่ได้อยู่ที่ภาพสวย แต่มันอยู่ที่การใช้จินตนาการแบบฉับพลันต่างหาก ตะลอนถ่ายแบบป้าชูตอนต่อไปจะเป็นที่ไหน ภาพจะออกมาเป็นอย่างไรต้องติดตามกันต่อไป
ปล.เมื่ออ่านแล้วเห็นว่าได้ประโยชน์
รบกวนช่วยกันแชร์ไปในวงกว้างเพื่อเป็นอีกส่วนในการช่วยพัฒนาวงการช่างภาพของไทย
