คิดต่าง อย่างป้าชู ตอน 24

 

คิดต่าง อย่างป้าชู ตอน 24

 

งานแฟชั่นในต่างแดนที่มีเวลาการทำงานอย่างจำกัดแค่ไม่ถึงชั่วโมงนั้น 

หากนางแบบท่านเดียวคงไม่น่าจะเป็นเรื่องใหญ่นัก 

 

งานนี้เป็นงานหินมากๆ เนื่องจากเดินทางจากกรุงเทพเวลาตีสี่ 

ถึงสนามบินเมืองพาโรในช่วงสาย 

 

แล้วต้องทำภารกิจถ่ายภาพ Landscape รวมถึง มินิอีเวนท์อื่นๆ 

ที่ทางนิตยสาร Yeewong เค้าได้วางแผนล่วงหน้าไว้แล้ว 

 

กว่าจะเสร็จภารกิจที่เมืองพาโรก็บ่ายกว่าจากนั้นทีมงานทาง Bhutan 

ก็พาป้าชูเดินทางเข้าสู่เมืองหลวงคือเมืองทิมพู อย่างเร่งรีบผิดสังเกต 

 

มารู้ตอนหลังว่ามีนางแบบ อีก 5 ท่าน รอที่จะถ่ายภาพแฟชั่น 

 

ซึ่งเป็นแฟชั่นชูตครั้งแรกในประเทศนี้ ตอนนั้นเกือบสี่โมงเย็นแล้ว 

 

หน้าผมแต่ละท่านยังโล้นๆสดๆกับเต็มที่ ทีมหน้าผมก็ระดมกันสุดฤทธิ์ 

เพราะบก.เค้าต้องการแสงธรรมชาติ ในชุดประจำชาติในคอนเซ็ปต์ 

ธาตุทั้ง 5 เท่านั้น 

 

ตั้งแต่ตีสี่ยันห้าโมงเย็นแล้วยังไม่ได้หยุดเลย เหนื่อยมากๆ เค้าไม่ตรวจ

และไม่ถามถึงสุขภาพเราซักคำเลย 

 

เราได้แต่ก้มตาก้มตาสื่อสารกับนางแบบว่าท่านใดที่หน้าผมเรียบร้อย 

ก็มาถ่ายก่อน อย่างเร่งรีบ ท่านสุดท้ายแต่งหน้าทำผมเสร็จป้าชูก็เชิญ

ทั้ง 5 ท่านมาถ่ายรวมกันเพื่อเป็นปกนิตยสารให้เสร็จซะก่อน 

 

โดยเลือกฉากเป็นกงล้อมนตรา ซึ่งเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของชาว Bhutan 

ที่สำคัญมากๆ ภายในมีการบรรจุกระดาษมนตราหลายพันบทพับม้วนอยู่

ด้านใน ผู้คนที่เข้ามาสักการะ จะเดินวนทักษิณาวรรตพร้อมหมุนกงล้อเสมือนว่าได้สวดมนต์หลายพันบทหลายพันครั้ง 

 

สุดท้ายภาพนี้ก็ได้ขึ้นปกนิตยสาร Yeewong ตามคอนเซ็ปต์และทำให้

ป้าชูต้องเดินทางมาถ่ายภาพให้ Bhutan ทั้งงานแฟชั่น งานประกวด Miss Bhutan รวมถึงงานพระราชพิธีสำคัญที่ทุกท่านคงทราบดีว่าคืองานอะไร