คิดต่าง อย่างป้าชู ตอน 21
เมื่อครั้งต้องบินด่วนไปขอนแก่นเพื่อไปถ่ายรายการสปีดชัตเตอร์
เมื่อหลายปีก่อน
วันนั้นเป็นการแข่งขันโคมัตสุชิงแชมป์รถตักดิน บินไปแต่เช้า ถึงที่
สนามแข่งขันก็เริ่มลุยถ่ายตามสไตล์ป้าชู คือไม่มีสคริปต์ คิดอะไร
ได้ก็รีบทำไปเลย
จนจบสามเบรคเหลือเบรคสุดท้าย เป็นช่วงภาพประทับใจ ซึ่งในแต่
ละสัปดาห์ป้าชูก็จะเลือกภาพที่ชอบมาเล่าเรื่องราวให้ฟังว่าประทับใจ
ยังไง
แต่เทปนี้ มีการร้องขอแกมบังคับว่า ต้องเป็นภาพประทับใจจาก
งานวันนี้เท่านั้น
เราได้แต่น้อมรับว่า ได้ครับพี่ ดีครับผม เหมาะสมครับท่าน
เนื่องจากผู้ใหญ่ใจดีเค้าต้องการมาแบบนั้น ทีนี้ก็เริ่มเหงื่อตก
ไม่รู้ว่าจะเอาภาพอะไรดี เพราะมันไม่ถูกใจจริงๆ นี่นา
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เครียดมากๆ หาอะไรมาถ่ายเพิ่ม
ไม่ได้เลย
จู่ๆ สายตาก็เหลือบไปเห็นข้อต่อ แขนกลของรถตักดิน
ซึ่งมีแสงทอดยาวจนเกิดเงาที่มองแล้วคล้ายใบหน้าคน
ตอนนั้นดีใจจนเนื้อเต้น ตะโกนเรียกทีมงาน ให้มาประจำที่
ป้าชูไปดึงเอาโลโก้ โคมัตสุมาวางแล้วก็เริ่มถ่ายภาพ
จินตนาการว่าเค้ายิ้มดีใจไม่ต่างอะไรกับป้าชูในยามนั้น
เรียกได้ว่าสร้างความประทับใจให้ทั้งผู้สนับสนุนและตัวป้าชูด้วย
เห็นภาพนี้ทีไร อดอมยิ้มและภูมิใจกับความโชคดีไม่ได้เลยครับ
